Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Translated to:	شکرخا 1

3 Poems contain sugar devouring

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.4-1.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.4

German Translation

[1] صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را

[2] شکرفروش که عمرش دراز باد چرا
تفقدی نکند طوطی شکرخا را

[3] غرور حسنت اجازت مگر نداد ای گل
که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را

[4] به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر
به بند و دام نگیرند مرغ دانا را

[5] ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست
سهی قدان سیه چشم ماه سیما را

[6] چو با حبیب نشینی و باده پیمایی
به یاد دار محبان بادپیما را

[7] جز این قدر نتوان گفت در جمال تو عیب
که وضع مهر و وفا نیست روی زیبا را

[8] در آسمان نه عجب گر به گفته حافظ
سرود زهره به رقص آورد مسیحا را

[1] O breeze with softness speak to the beautiful fawn the murshid
Saying Thou hast given to us desire for the mountain and the desert the hardship and pain of separation

[4] By beauty of disposition ,people of vision one can captivate
Not by snare and net ,take they the wise bird .

[5] I know not why the colour of constancy ,they have not
Those straight of stature ,dark of eye ,moon of face the prophets in the garden of the shar'

[6] O murshid when thou sittest with the beloved Muhammad and drinkest wine the acquisition of divine bounty
Bring to mind the beloved ones ,wind - measuring astoniedand bewildered

[7] Of defect in thy beauty ,one cannot speak save to this degree
That the way of love and of constancy belongeth not to the lovely face .

[8] On the sky ,what if ,of Hafiz's utterances
Zuhra's singing should bring to dancing the Masiha Christ

[1] Sage Morgenwind mit SchmeichelnJener lieblichen Gaselle,Auf die Berge, in die WüstenHat die Liebe mich getrieben.

[2] Warum frägt der Zuckerhändler(Herr erhalte ihm das Leben)Warum frägt er nicht ums WohlseynSeines Zucker Papageyes?

[3] Wisse Rose dir geziemt esNicht so stolz zu seyn, auf SchönheitDaß aus Stolz du nach der irrenNachtigall nicht einmal fragest.

[4] Nur mit guter Art und WeiseWirst du den Geliebten fangen,Denn es gehen kluge VögelNicht ins Netz und in die Schlinge.

[5] Wer belehrt mich, warum dieseDunkeln Augen, hohe FormenDiese vollen MondsgesichterMir so gar nicht hold seyn wollen!

[6] Wenn du bey dem Liebchen sitzestWein an seiner Seite trinkest,O erinnre dich der Freunde,Die umher gleich Winden irren.

[7] Deiner Schönheit fänd' ich wahrlichGar nichts anders auszusetzen,Als daß insgemein die SchönenNichts von Treu' und Liebe wissen. Für den Umgang mit den Freunden,Für die Gunst des Glückes dankbar,Sey auch eingedenk der Fremden,Die durch Heid' und Wüsten streifen.

[8] Was ists Wunder wenn im Himmel,Durch Hafisens Lied gewecket,Zu dem Lautenspiele Suhre'sDer Messias Reigen tanzet?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.6-30.6

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.6

German Translation

[1] ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو
زینت تاج و نگین از گوهر والای تو

[2] آفتاب فتح را هر دم طلوعی می‌دهد
از کلاه خسروی رخسار مه سیمای تو

[3] جلوه گاه طایر اقبال باشد هر کجا
سایه‌اندازد همای چتر گردون سای تو

[4] از رسوم شرع و حکمت با هزاران اختلاف
نکته‌ای هرگز نشد فوت از دل دانای تو

[5] آب حیوانش ز منقار بلاغت می‌چکد
طوطی خوش لهجه یعنی کلک شکرخای تو

[6] گر چه خورشید فلک چشم و چراغ عالم است
روشنایی بخش چشم اوست خاک پای تو

[7] آن چه اسکندر طلب کرد و ندادش روزگار
جرعه‌ای بود از زلال جام جان افزای تو

[8] عرض حاجت در حریم حضرتت محتاج نیست
راز کس مخفی نماند با فروغ رای تو

[9] خسروا پیرانه سر حافظ جوانی می‌کند
بر امید عفو جان بخش گنه فرسای تو

[1] O thou that hast the kaba of sovereignty ,true to the stature - of thine ;
Decoration hath the crown and the seal - ring from the lofty jewel of thiue .

[2] Momently ,to the sun of victory ,giveth rise ,
From out of the imperial cap ,the cheek of moon form of thine .

[3] The splendour - place of the bird of fortune is wherever ,
Its shadow casteth the Huma of the canopy ,sphere - scraping of thine .

[5] From its beak of eloquence droppeth the water of life ,
The parrot sweet of note that is ,O king the sugar - devouring reed of thine .

[6] Although the sun of the sky is the eye and the lamp of the world ,
The light - giving of its eye is only the dust of the foot of thine

[7] What Sikandar desired and him ,time gave not
Was a draught of pure water of the cup ,life - refreshing ,of thine .

[8] Not in the fold of thy majesty is need of the representation of need
Concealed is the secret of none to the splendour of the judgment of thine .

[9] O Khusrau Youthfulness putteth the elderly head of Hafiz
In hope of the pardon ,life - giving ,sin - forgiving of thine .

[1] Es ziemet deinem Wuchs der Herrschaft Kleid, Es schmückt dein hoher Sinn den Ring, den Thron.

[2] Die Sonne der Erbarmung gehet auf Vor deinem wundervollen Angesicht;

[3] Es sitzt des Paradieses Vogel auf, Wo deines Vogels Schatten niederfällt.

[4] Man zankt sich tausendmal um das Gesetz, Und doch hältst du die Wissenschaft zurück.

[5] Dein Papagey, das ist dein Zauberkiel, Verströmt die Fluthen der Wohlredenheit.

[6] Wiewohl des Himmels Aug' die Sonne ist, Doch schmücket deiner Füße Staub ihr Licht.

[7] Was Alexander wollt' und nicht erhielt Ist deines reinen Glases Hefen nur.

[8] Was braucht es unsre Noth, dir kund zu thun! Nichts bleibt geheim vor deines Auges Strahl.

[9] O Herr, Hafisens graues Haupt wird jung, In Hoffnung, daß du mir verzeihen wirst.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.105-10.105

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.105

German Translation

[1] یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

[2] یاد باد آن که چو چشمت به عتابم می‌کشت
معجز عیسویت در لب شکرخا بود

[3] یاد باد آن که صبوحی زده در مجلس انس
جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

[4] یاد باد آن که رخت شمع طرب می‌افروخت
وین دل سوخته پروانه ناپروا بود

[5] یاد باد آن که در آن بزمگه خلق و ادب
آن که او خنده مستانه زدی صهبا بود

[6] یاد باد آن که چو یاقوت قدح خنده زدی
در میان من و لعل تو حکایت‌ها بود

[7] یاد باد آن که نگارم چو کمر بربستی
در رکابش مه نو پیک جهان پیما بود

[8] یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست
وآنچه در مسجدم امروز کم است آن جا بود

[9] یاد باد آن که به اصلاح شما می‌شد راست
نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود

[1] Be memory of that time 0 true Beloved when towards us Thy exceeding glance of mercy was .
When evident in our face ,the writing of Thy love mercy was .

[2] Be memory of that time when ,me with reproach ,Thy eye slew
When in Thy lip ,sugar - devouring ,the miracle of Isa life - giving was .

[3] Be memory of that time when ,in the assembly of companionship of the perfect murshid ; or of the circle of zikr we dashed drained the morning cup of wine
We were not ,save I and the friend the murshid and ,with us ,God was .

[4] Be memory of that time when Thy cheek kindled the candle of joy
And its careless moth ,this consumed heart was .

[5] Be memory of that time when ,in that banquet - place of courtesy and of manners the assembly of hal and of zikr
That which expressed laughter like the intoxicated one ,the red morning wine of Love for God was .

[6] Be memory of that time ,when the ruby wine of the goblet expressed laughter reflected itself ,and foamed in tumult
Between me and thy ruby lip many a story was .

[7] Be memory of that time ,when my lovely moon used to bind on a moon - like ,crescent cap
At her stirrup in service the new crescent moon ,the world - measuring messenger ,was .

[8] Be memory of that time when I was tavern - sitter and intoxicated :
And that which divine knowledge to - day ,in the assembly of the binding world is wanting to me ; there in the loosening world ready was .

[9] Be memory of that time when ,by your amending ,correct became
The lustrous verse of every unpierced jewel fresh thought ,new melody that Hafiz's was .

[1] Als du heimliche Blicke mir nachsandtest, Deine Liebe auf meinen Wangen strahlte, Erinnere dich!

[2] Als mit Zürnen dein Auge mich entseelte, Zuckerlippen des Heilands Kraft entströmte, Erinnere dich!

[3] Als des Morgens beim Wein im trauten Kreise Nur die Freundinn, und ich, und Gott mit uns war, Erinnere dich!

[4] Als die Wangen den Glanz des Lichts entflammten, Und ein Schmetterling mein verbranntes Herz war, Erinnere dich.

[5] Als in dieser Versammlung guter Sitten, Nur der Becher des Morgens trunken lachte, Erinnere dich.

[6] Als Rubinen im Becher lachten, während Ich mit deinen Rubinen kos'te, Erinnere dich.

[7] Als, mein Mond, du die Haub im Schlaf aufbandest, Und der Mond zu den Füßen stand als Diener, Erinnere dich!

[8] Als wir trunken in Schenken saßen, und was Wir in keiner Moschee erfleh'n, besaßen, Erinnere dich.

[9] Als der Verse Hafisens undurchbohrte Perlen Schöner glänzten, durch deine Pfleg' verbeßert, Erinnere dich.